Powikłania po zabiegach z kwasem hialuronowym
Zabiegi kwasem hialuronowym, wykonuje się bardzo często. Jednym z zastosowań jest modelowanie kształtu nosa i ust, powiększanie ust, a także wypełnienia objętości policzków czy brody. Zabiegi tego typu uznaje się za bezpieczne, ale – podobnie jak w przypadku każdego innego zabiegu medycyny estetycznej – powikłania zdarzają się. Takie powikłania po kwasie hialuronowym można podzielić na mniej lub bardziej groźne.
Jakie są powikłania po iniekcji kwasu hialuronowego?
Zabiegi z wykorzystaniem kwasu hialuronowego polegają na wprowadzeniu preparatu w wybrane partie skóry. Iniekcje wykonuje się w obrębie czerwieni wargowej, nosa, policzków, skroni, brody, a także wzdłuż głębokich zmarszczek i bruzd. Nawet jeśli zabieg wykonuje profesjonalista, a do iniekcji wykorzystuje się certyfikowany preparat, mogą pojawić się działania niepożądane. Należy jednak podkreślić, że zdarzają się one rzadko.
Efekty uboczne, które mają bezpośredni związek z wykonaniem iniekcji i mają przejściowy charakter to zasienienie, obrzęki, bolesność w miejscu wkłucia czy przejściowe nierówności. Poważniejsze skutki uboczne zdarzają się zdecydowanie rzadziej i dzielą się na powikłania wczesne i późne. Powikłania po zabiegach kwasem hialuronowym można podzielić na wczesne i późne. Wśród powikłań wczesnych, które pojawiają się wkrótce po zabiegu, można wyróżnić m. in.:
– reakcje alergiczne na jakikolwiek składnik preparatu;
– infekcje skórne w miejscu wykonania iniekcji, wywołane przez bakterie lub wirusa opryszczki; nieleczona infekcja może prowadzić do powstania ropnia;
– podanie zbyt dużej ilości preparatu (hiperkorekcja);
– zbyt płytkie podanie kwasu hialuronowego;
– martwica skóry, rozwijająca się w efekcie zamknięcia światła naczynia krwionośnego przez preparat; wówczas obszar skóry unaczyniany przez zatkane naczynie krwionośne ulega niedotlenieniu, a potem martwicy.
Powikłania kwasu hialuronowego – późne
Powikłania po zabiegach kwasem hialuronowym późne pojawiają się zazwyczaj po 3-5 miesiącach od podania preparatu. Należą do nich ziarniniaki, powstające w efekcie nieprawidłowej reakcji układu immunologicznego. Zazwyczaj jest to konsekwencja choroby autoimmunologicznej, której obecność nie została uwzględniona podczas wykluczania przeciwwskazań do zabiegu. Kolejne powikłanie późne to biofilm, czyli obecność bakterii w obrębie wstrzykniętego preparatu. Bakterie mogą utrzymywać się przez długi czas i wykształcić odporność na powszechnie stosowane antybiotyki.
Warto wspomnieć o jeszcze jednym aspekcie. Niekiedy niezadowalający efekt zabiegu z wykorzystaniem kwasu hialuronowego wynika z nieodpowiedniego zastosowania kwasu. Ściślej – chodzi o niedopasowanie rodzaju zabiegu do problemu estetycznego. Przykładowo – wypełniacz stosowany jest w celu zredukowania widoczności cieni pod oczami. Jednak użycie zbyt dużej objętości tego wypełniacza prowadzi do wiązania nadmiernych ilości wody przez kwas hialuronowy, a w efekcie – oczy wyglądają na podpuchnięte. Efekt estetyczny jest więc odwrotny do zamierzonego.
Zagrożeniem związanym ze stosowaniem kwasu hialuronowego może być zatem nadużywanie tego zabiegu i proponowanie go jako alternatywy do innych procedur. Może mieć to miejsce w tych gabinetach, które nie mają bogatego zaplecza sprzętowego. Wówczas proponowane są zabiegi z użyciem wypełniacza w celu rozwiązania wielu defektów estetycznych. Aby uniknąć takiego ryzyka, najlepiej jest wybierać takie placówki, które dysponują zróżnicowaną aparaturą, w tym laserami czy platformą HIFU. Wówczas mamy pewność, że zabieg z kwasem hialuronowym proponowany jest tylko wtedy, gdy ma to realne uzasadnienie, a nie jest próbą wykonania zabiegu „na siłę”. Przemieszczenie kwasu hialuronowego – jedno z najczęstszych powikłań.
Częste powikłanie po zabiegu kwasem hialuronowym – Przemieszczenie
Migracja kwasu hialuronowego z miejsca iniekcji do otaczających tkanek to jedno z możliwych powikłań po zastosowaniu preparatu. Może to być konsekwencja nieprawidłowej techniki iniekcji (zbyt szybkie wprowadzanie preparatu) lub wprowadzenia zbyt dużej objętości preparatu. Potencjalne przyczyny to także wykonywanie zbyt mocnego masażu po wstrzyknięciu preparatu, a także wzmożona aktywność mięśni mimicznych bezpośrednio po wykonaniu iniekcji. Taki preparat widoczny jest pod postacią nierównej krawędzi czerwieni wargowej, grudek, zauważyć można depozyty preparatu poza granicą czerwieni wargowej.
Migracje zazwyczaj obserwuje się w ciągu kilku dni po zabiegu.
Jak można skorygować przemieszczenie się kwasu hialuronowego?
Kwas hialuronowy ulega stopniowej degradacji w tkance, co odbywa się pod wpływem działania enzymu hialuronidazy. Ponieważ aktywność tego enzymu w organizmie nie jest duża, degradacja preparatu trwa kilka-kilkanaście miesięcy. Jeśli zatem zajdzie potrzeba skorygowania ilości lub położenia usieciowanego kwasu hialuronowego, stosowany jest preparat z hialuronidazą. Jest on wstrzykiwany w miejscu podania kwasu hialuronowego i powoduje jego natychmiastowe rozpuszczenie. Najlepsze efekty można uzyskać, gdy hialuronidaza zostanie użyta jak najwcześniej od momentu podania kwasu. Wraz z upływem kolejnych tygodni skuteczność takiego zabiegu może spadać.
Hialuronidaza nie jest jedyną metodą korygowania efektów zabiegu z użyciem kwasu hialuronowego. Zadowalające efekty przynosi także zabieg polegający na kontrolowanym, głębokim podgrzaniu tkanki w miejscu wprowadzenia kwasu. Takie możliwości daje m. in. zabieg HIFU, czyli procedura z wykorzystaniem technologii skoncentrowanych fal ultradźwiękowych. Generowane ciepło prowadzi do rozpuszczenia preparatu z kwasem hialuronowym.